Dit is een uitspraak van Loris Malaguzzi. Een heel mooi inzicht om eens bij stil te staan. Hoe kijk je naar een kind? Wij zien een kind als competent en krachtig. Daarmee bedoelen we dat we ervan uitgaan dat kinderen tot heel veel in staat zijn. Ze kunnen vaak meer dan we denken, soms met een klein beetje hulp van een volwassene of ander kind.
ZOMAAR WAT VOORBEELDEN UIT DE PRAKTIJK:
Jens is 18 maanden. Hij is volop aan het spelen als hij een van de baby’s op de groep hoort huilen. Eerst kijkt hij rond. Wanneer hij ziet dat de PM-ers druk zijn met het verschonen van een ander kindje, loopt hij naar de baby toe. Hij pakt een speeltje en zegt: “Kijk!” Op zijn manier troost hij het andere kind. Hij aait het kind nog even over zijn hoofd en gaat weer verder met spelen.
Jasmine van 2 jaar zit aan tafel en mag zelf haar brood smeren. Eerst pakt ze met haar mes een dikke klodder boter. Daarna wordt met grote precisie elk stukje boterham besmeerd met boter. Met de tong uit haar mond en uiterste concentratie is Jasmine bezig. Deze boterham smaakt vast extra lekker!
Jamairo van 16 maanden is een pienter manneke, die graag mee op stap gaat. Als hij in de auto zit, zegt hij niet veel maar kijkt vooral. Op een dag mag hij even op de stoel van papa zitten. Behendig pakt hij stuur vast en begint te ‘rijden’ na verloop van tijd schakelt hij met de versnellingspook net als zijn papa. Dat had hij toch maar goed gezien!
Gedurende de dag zien we zoveel van dit soort mooie momenten. Kinderen kijken naar volwassenen en andere kinderen, ze imiteren het gedrag. Door kinderen zoveel mogelijk mee te laten doen kunnen ze deze en nieuwe vaardigheden oefenen en uitbreiden. Een paar tips!
1. Kinderen zijn geweldige imitators, dus geef ze iets geweldigs om na te doen. Dat zie je terug in de bovenstaande voorbeelden. Wees een voorbeeld voor kinderen, een goed voorbeeld doet goed volgen.
2. Mond dicht en op je handen zitten. Oeps.. wij volwassene willen soms te snel ingrijpen of tips geven aan kinderen. Ga eerst eens goed kijken, geef het kind ruimte om een eigen oplossing te bedenken. Ook het maken van een foutje is niet erg, hier leren kinderen van.
3. Nabij zijn. Natuurlijk wanneer je ziet dat kinderen enorme frustratie ervaren ben jij er. Soms een klein beetje op weg helpen het kind een stapje verder brengen.
4. Helpende complimenten. Benoem wat je hebt gezien. Bijv. Wat lief dat jij baby Jim een speeltje gaf!
5. Wees geduldig. Wanneer jij alles zelf doet (jassen/ schoenen aan, tafeldekken, broodsmeren etc) gaat het sneller. Maar kijk eens goed naar welke vaardigheden kinderen oefenen als ze het zelf doen.
Voor alles geldt dat het kijken én luisteren naar kinderen jou helpt om aan te sluiten bij wat kinderen al kunnen en af te stemmen op wat ze nodig hebben.
