Wanneer doe je het goed?

  • Berichtcategorie:Blog
  • Leestijd:4 minuten gelezen

Mooie vraag toch? Maar gelijk ook een hele complexe vraag. Ten eerste, wat is eigenlijk goed? En vanuit welke perspectief kijk je naar het goede? Gaat het om het goed of het goede doen? Of gaat het meer om de keuzes die je maakt? Dit zijn een aantal vragen die ons bezig houden. We zijn al een aantal jaren bezig met het verdiepen in de pedagogiek van Reggio Emilia. We bezoeken congressen en kinderopvangorganisaties waar we met pedagogen in binnen- en buitenland spreken over hoe zij kijken naar kinderen. Dit levert steeds weer nieuwe en verdiepende inzichten op en zo blijven wij in ontwikkeling.

Deze nieuwe inzichten delen we graag met anderen professionals in de kinderopvang. Met regelmaat krijgen wij dan een vraag of opmerking “dat is toch helemaal niet zo bijzonder?” maar ook “dat is toch helemaal niet de Reggio aanpak?” Daar kunnen we vrij kort in zijn, wij zeggen niet dat dit de Reggio aanpak is zoals in Italië te zien is. Sterker nog wij denken dat je in Nederland nooit die Reggio aanpak zal zien. Allereerst wordt de Reggio pedagogiek in Italië met alle gewoonten en gebruiken neergezet. Net zoals ik niet jou kan worden, kunnen wij die aanpak ook niet precies kopiëren. Wat we wel kunnen doen is ons laten inspireren en met elkaar in gesprek blijven over de belangrijkste uitgangspunten van Reggio pedagogiek, namelijk het competente kind in relatie tot de omgeving (zijn familie, de groep, het dorp etc) zien.

GOED VOOR KINDEREN

Toen we jaren geleden begonnen op een kinderdagverblijf dat geïnspireerd was door de Reggio pedagogiek, begon ook onze zoektocht naar de Reggio aanpak. We verdiepten onze in de theorie en volgde diverse workshops over de te vertaling van de theorie naar de praktijk over het kijken naar kinderen en het aanbod. Toch werd ook bij de directeuren of inhoudelijk manager een soort “kramp” ervaren toen zij de eerste stappen van de Reggio pedagogiek in de praktijk gingen brengen. Kan dit wel? Is dit dan Reggio werd er aan ons gevraagd. Ons antwoord op deze vraag was steevast; “Waar gaat het hier nu werkelijk om en van wie wil je dan een antwoord op de vraag?”

DE WERKELIJKE VRAAG..

Volgens ons zou de werkelijke vraag moeten zijn “Wat is goed voor kinderen?’ Wat hebben zij nodig en hoe kun je met jouw aanbod hierbij aansluiten”. In sommige organisaties waar pm-ers nog midden in deze zoektocht zijn, ontstaan er verschillende initiatieven om ze op weg te helpen. Maar juist deze zoektocht en het voeren van de gesprekken met elkaar hoe zij de Reggio pedagogiek in de praktijk willen toepassen, maken dat we met elkaar vaak in een boeiend gesprek zitten. Daar draait het om! Reggio wordt niet voor niets de ‘pedagogiek van het luisteren’ genoemd. Vooral dat aspect van de Reggio pedagogiek is boeiend en is onze drijfveer. Laten we vooral heel goed kijken en luisteren naar kinderen, wat zij ons vertellen en laten zien. Documentatie en de reflectie helpen ons om meer in beeld te krijgen hoe het zit voor kinderen en of het aansluit bij waar zij mee bezig zijn.

ONDERSCHAT NOOIT DE KRACHT VAN KLEINE STAPJES

In onze ontmoeting met andere Reggio geïnspireerde professionals vinden wij het een uitdaging om met hen te kijken wat voor hen belangrijk is. Hoe geven zij er invulling aan? En in plaats van te oordelen of het wel of niet precies volgens de Reggio aanpak is, zijn we nieuwsgierig en onderzoekend. We gunnen kinderen te mogen genieten van een proces, wij gunnen iedere professional ook om dit proces aan te gaan. Laten we alle kleine stapjes vieren, net zoals we dat doen wanneer een kind zijn eerste stapje zet. Want elke stap is er een. Onze missie is het kijken naar kinderen, hierbij aansluiten, kinderen zien als competente wezens en daar een rijk en uitdagende omgeving voor creëren.

Geef een reactie